نگاهی به حیدر ۱، ربات نظامی نزاجا
ربات حیدر ۱ یکی از دستاوردهای نیروی زمینی ارتش است که در ادامه، به ویژگیهای آن نگاهی میاندازیم. با شتابچی همراه باشید.
پاییز گذشته بود که نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران (نزاجا) شماری از دستاوردهای جدید خود را به نمایش گذاشت؛ تجهیزاتی که در بینشان رباتی تحت نام پروژهی «حیدر ۱» هم به چشم میخورد. اکنون که حدود یک سال از این رونمایی گذشته است فرصت را مناسب دیدیم که نگاهی دوباره به این محصول و آنچه از آن میدانیم داشته باشیم.
طبیعتا استفاده از رباتها، پهپادها و دیگر ادوات نظامی که نیروی انسانی را بهطور مستقیم درگیر نبرد نمیکند مزایای خاص خودش را دارد. همین مزایا باعث شد که سالها پیش، در طی جنگ جهانی دوم، میدانهای نبرد نظارهگر حضور تانکهایی کوچک و بدون سرنشین باشند. این خودروها از فاصلهی چند صد متری کنترل میشدند و قادر بودند اهدافشان را بهشکل انتخاری از میان بردارند. البته در آن زمان، سرعت پایین این تانکها، اتصال سیمی و هزینهی بالای ساختشان، بعضا مانع بهکارگیری موفقیتآمیز آنها میشد، اما این محدودیتها امروزه دیگر از میان رفتهاند و همین، راه را برای ظهور تجهیزاتی مانند حیدر ۱ باز کرده است.
حیدر ۱ که نزاجا آن را یک «ربات هوشمند شبکه محور» معرفی میکند، نوعی خودروی کوچک است که میشود آن را از راه دور کنترل کرد. این ربات قادر است در مناطق حساس به گشتزنی بپردازد و تصاویر دریافتی از دوربین خود را برای اپراتور ارسال کند. حیدر ۱ همچنین میتواند با مجهز شدن به مسلسل یا مواد منفجره، به نیروهای پیاده یا زرهپوش دشمن حمله کند.
حیدر یک دارای ۶ چرخ است که بهشکل شش در شش عمل میکنند؛ چیدمانی که به این ربات نظامی امکان میدهد بهخوبی روی سطوح ناهموار حرکت کند. توانایی حمل بار، چرخش ۳۶۰ درجه و تشخیص موانع هم از ویژگیهای این خودروی بدون سرنشین است. در این میان، شبکه محور بودن این تانکهای کوچک امکان یورش جمعی را برای آنها فراهم کرده است. درواقع اطلاعات دریافتی از رباتها در قالبی یکپارچه جمعآوری میشود و اپراتور میتواند با هرکدام از آنها که در شرایط مناسبتری قرار دارد به مواضع دشمن حمله کند.
ربات نیروی زمینی ارتش در دو نسخهی تهاجمی تولید میشود. یکی از این نسخهها مجهز به مسلسلی ایرانی است که بهشکل برعکس روی دستگاه نصب میشود و میتواند برای تیراندازی به سوی نیروهای پیاده مورد استفاده قرار بگیرد. نوع دیگر این خودروی نظامی، کارکرد ضد زرهی دارد و با حمل مواد منفجره، بهطور انتحاری اهدافاش را از میان برمیدارد؛ به این شکل که ربات خودش را به زیر بدنهی تانکها و زرهپوشهای دشمن میرساند و سپس با منفجر کردن خود، آنها را از کار میاندازد. حیدر ۱ طی پاییز ۹۸ در رزمایش ذوالفقار ولایت با موفقیت تست شده است.